Pornwalee Suksa-ard

ประเทศเปรู

Picture

                                                ธงชาติ

ประเทศเปรู (สเปน: Perú)
มีชื่อทางการคือ สาธารณรัฐเปรู (
สเปน: República del
Perú) เป็นประเทศที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกของ
ทวีปอเมริกาใต้ มีพรมแดนทางทิศเหนือติดกับประเทศเอกวาดอร์และประเทศโคลอมเบีย ทิศตะวันออกติดกับประเทศบราซิลและประเทศโบลิเวีย ทางทิศใต้ติดกับประเทศชิลี และทิศตะวันตกติดกับมหาสมุทรแปซิฟิก


ประเทศเปรูเป็นที่ตั้งของอารยธรรมการัล
ซึ่งเป็นอารยธรรมเก่าแก่อันหนึ่งของโลก และ
อาณาจักรอินคา จักรวรรดิที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในทวีปอเมริกาก่อนยุคโคลัมบัส
ต่อมาภูมิภาคนี้ตกเป็นอาณานิคมของ
จักรวรรดิสเปน และได้รับเอกราชในปี พ.ศ. 2364


ชื่อเปรูมาจากคำว่า "บีรู" (Birú)
ซึ่งเป็นชื่อของผู้ปกครองท้องถิ่นบริเวณอ่าวซานมีเกลใน
ปานามาโดยบริเวณนี้เป็นจุดใต้สุดที่ชาวยุโรปรู้จักเมื่อครั้งนักสำรวจชาวสเปนมาถึงในปี พ.ศ.
2065
ดังนั้นเมื่อฟรันซิสโก ปีซาร์โรเดินทางสำรวจต่อไปทางใต้
จึงเรียกภูมิภาคเหล่านั้นว่า บีรูหรือเปรูด้วย
จักรวรรดิสเปนรับรองชื่อนี้ในปี
พ.ศ. 2072 ในเอกสาร กาปีตูลาซีออนเดโตเลโด
ซึ่งตั้งจังหวัดเปรูบริเวณจักรวรรดิอินคาเดิม
ภูมิศาสตร์
เปรูมีพื้นที่ 1,285,220 ตารางกิโลเมตร มีพรมแดนติดกับเอกวาดอร์และโคลอมเบียทางเหนือ บราซิลทางตะวันออก โบลิเวียทางตะวันออกเฉียงใต้ ชิลีทางใต้ และมหาสมุทรแปซิฟิกทางตะวันตก ประเทศเปรูมีเทือกเขาแอนดีสพาดผ่านขนานกับชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิก
แบ่งประเทศออกเป็นสามภูมิภาคทางภูมิศาสตร์ ได้แก่ พื้นที่ชายฝั่งหรือโกสตา (costa)
ทางตะวันตก เป็นที่ราบแคบและแห้งแล้งยกเว้นบริเวณหุบเขาซึ่งเกิดจากแม่น้ำตามฤดูกาล
เขตที่สูงหรือเซียร์รา (sierra) เป็นภูมิภาคบนเทือกเขาแอนดีส
ซึ่งเป็นที่ตั้งของที่ราบสูงอัลตีปลาโน (Altiplano) เช่นเดียวกับอวสการัน (Huascarán) จุดที่สูงที่สุดของประเทศ
6,768 เมตรส่วนที่สามคือเขตป่ารกทึบหรือเซลบา (selva) เป็นที่ราบกว้างขวาง ปกคลุมด้วยป่าดิบชื้นแอมะซอน เกือบร้อยละ 60
ของพื้นที่ประเทศอยู่ในส่วนนี้

แม่น้ำส่วนใหญ่มีต้นกำเนิดจากเทือกเขาแอนดีส
และไหลลงสู่เขตลุ่มน้ำสามแห่งของเปรู
แม่น้ำที่ไหลไปทางมหาสมุทรแปซิฟิกนั้นสูงชันและสั้น ไหลอย่างไม่สม่ำเสมอ
ในขณะที่สายที่ไหลไปทางแม่น้ำแอมะซอนนั้นยาวกว่า มีกระแสน้ำมากกว่า
และสูงชันน้อยกว่าเมื่อไหลออกจากเขตที่สูง ส่วนแม่น้ำที่ไหลไปยังทะเลสาบตีตีกากาส่วนใหญ่จะสั้นและมีกระแสน้ำมาก แม่น้ำสายที่ยาวเป็นอันดับต้น
ๆ ของเปรูได้แก่ แม่น้ำอูกายาลี แม่น้ำมาราญอน แม่น้ำปูตูมาโย แม่น้ำยาบารี แม่น้ำอัวยากา แม่น้ำอูรูบัมบา แม่น้ำมันตาโร และแม่น้ำแอมะซอน

เปรูไม่ได้มีเฉพาะภูมิอากาศแบบเขตร้อนเหมือนประเทศแถบเส้นศูนย์สูตรทั่วไป
อิทธิพลของเทือกเขาแอนดีสและกระแสน้ำฮุมโบลดท์ทำให้เปรูมีความหลากหลายทางภูมิอากาศ
เขตชายฝั่งมีอากาศอบอุ่น ปริมาณน้ำฝนต่ำ และความชื้นสูง
ยกเว้นส่วนเหนือสุดที่ร้อนกว่าและฝนตกมากกว่าโดยเฉพาะในช่วงที่เกิดปรากฏการณ์เอลนีโญ บริเวณชายฝั่งตอนเหนือจะมีฝนตกหนักมาก เขตที่สูง มีฝนตกบ่อยในฤดูร้อน
อุณหภูมิและความชื้นลดลงตามความสูงส่วนเขตป่ารกทึบมีจุดสำคัญที่ฝนตกหนักและอุณหภูมิสูง
ยกเว้นส่วนใต้สุดที่มีฤดูหนาวที่หนาวเย็นและฝนตกตามฤดูกาลจากภูมิประเทศและภูมิอากาศที่หลากหลาย ทำให้เปรูมีความหลากหลายทางชีวภาพสูง
โดยจนถึงปี พ.ศ. 2546 พบพืชและสัตว์แล้วถึง 21,462 ชนิด ในจำนวนนั้น 5,855
เป็นสปีชีส์เฉพาะถิ่น